به گزارش کردپرس؛ این مقاله تحت عنوان "زوال سکونت پذیری در محله باغ نی، فرایند ادغام روستای باغ نی در کلانشهر کرمانشاه" در مجله مطالعات اجتماعی ایران دوره هجدهم شماره ۳ پاییز ١٤۰۳، ص ١٣٤ - ١٠٩ منتشر شده است.

لینک مطالعه مقاله در سایت مجله مطالعات اجتماعی ایران: 

http://www.jss-isa.ir/article_727588.html

سیاوش قلی پور (دانشیار جامعه شناسی دانشگاه رازی کرمانشاه)، محمد حامد پورجعفری (کارشناسی ارشد علوم ارتباطات اجتماعی دانشگاه صدا و سیما تهران و نویسنده مسئول) و  شریفه حق شناس (دانشجوی دکترای مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی کرمانشاه) پدیدآورندگان این مقاله پژوهشی هستند.

این مقاله  روایتی جالب و دست اول و البته غم انگیز و تراژیک از خدمات عمرانی رییس و اعضای انجمن ولایتی روستای باغ نی و تغییرات  روستا در دوران اصلاحات ارضی (سال‌های ۴۱ تا ۵۱)، تصرف همراه با اعمال زور اراضی کشاورزی روستا برای احداث شهرک شهرک ۶ بهمن (۲۲ بهمن) و آغاز روند ادغام در شهر، تصرف بخشی از اراضی برای کاربری نظامی، شکل‌گیری شهرک‌های حاشیه‌ای (باریکه و شهیاد) در اراضی روستا، تصرف اراضی با کاربردی آموزشی (دانشگاه علوم قرآنی، دانشگاه رازی، دانشگاه آزاد و ..‌.)، استقرار دانشگاه جهاد دانشگاهی در گلوگاه ورودی این محله و در نهایت حصر آن میان دیوارهای بلند جهاد دانشگاهی و وارد آمدن ضربه نهایی بر پیکره هویتی آن را به مخاطب ارائه می دهد.

سرنوشت و سرانجام روستای کهن، ریشه دار، برخودار و آباد باغ نی با ساکنین اصیل و فرهنگی هویت ساز، در واقع روایتی از توسعه نامتوازن، بی برنامه و زورمدارانه شهری در کرمانشاه طی بیش از ۶ دهه است. که در  روزگاری، نخست وزیر وقت با دعوت  رییس انجمن روستا به پایتخت، از خدمات عمرانی رییس  انجمن باغ نی و توسعه روستا تقدیر می‌کند اما دهه های بعدی  تمام هویت روستا تحث روند آمرانه مسئولین استانی به فراموشی سپرده میشود، تا آنجا که حتی اکنون تابلوی ورودی محله باغ نی مخدوش شده و اهتمامی از جانب شهرداری کرمانشاه برای اصلاح و تعمیر تابلوی نام محله باغ نی در تقاطع ورودی بلوار شهید بهشتی انجام نمی‌گیرد. و با تمام این نامهربانی ها، همچنان مردم باغ نی با برگزاری منظم جلسات خانگی محفل های مثنوی  خوانی مولانا و تفسیر قرآن، سعی در حفظ هویت فرهنگی خویش دارند.

رویکرد نظری مقاله مبتنی بر آرای میشل دوسرتو و مارتین هایدگر است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی و فنون گردآوری داده مرور اسناد مشاهده و مصاحبه است.

در بخشی از این مقاله عنوان شده است:
یافته ها نشان می‌دهند روستای باغ نی از ۷۰۰ سال پیش از ادغام در کلانشهر کرمانشاه سکونت پذیر بود و فعالیتهای انجمن ایالتی در اوایل دهه ۴۰ مانند ساختن مدرسه حمام عمومی لوله کشی آب و لایروبی نهرها سکونت پذیری را تقویت کرد همزمان با این فعالیت‌ها فرایند ادغام با دست اندازی به قلمرو روستا شروع و تا پایان قرن ادامه داشت. ساخت شهرک ۲۲ بهمن در غرب ایجاد تأسیسات ارتش در شمال و واگذاری زمینهای باغ فردوس و دانشکده کشاورزی در شرق سه روند دست اندازی به حریم روستا در دهه های ۴۰ و ۵۰ خورشیدی بودند پس از انقلاب نیز ساخت فضاهای آموزشی و محله مسکونی در حد فاصل روستا و تأسیسات ارتش به همراه مجموعه جهاد دانشگاهی مهم ترین روندهایی بودند که باغ نی را در کلانشهر کرمانشاه ادغام کردند. ادغام باغ نی در شهر روند طولانی مدتی است که در درون فرایندهای اقتصادی و اجتماعی و تصمیم های سیاسی رخ داد. باغ نی کششی به سمت ادغام در شهر نداشت اما توسعه برونزای کلانشهر کرمانشاه این روستا را به شیوه ای آمرانه و از بالا در درون خود جای داد به همین دلیل پیامدهای منفی گوناگونی به همراه داشت که عبارتند از از بین رفتن زمینهای کشاورزی سلب مالکیت گسترده زوال سکونت پذیری شکل گیری محله ای کم برخودار قیمت پایین ملک و انزوای تحمیلی در درون دیوارهای بلند جهاد دانشگاهی ... .